Bahtsızım Şiiri - Ahmet Kırımlı

Bahtsızım
Bir çok ihanet diz çökmüş kapıma
Yalnızlığın bini bir para
Yapışmışlar yakama
Bırakmamışlar

Bahtsızım
İnce bir sızı yüreğimde
Gecelerim kara
Gündüzüme şahit gerek
Ve yanarken yürek
Acıyor hücrelerim
Gözlerimden kan damlıyor
Ve elimde bir silah duruyor
Niye neden bilmiyorum
Peşimde adımlar çoğalıyor
Ansızın baskınlar yiyorum

Bahtsızım
Kaçmakla geçmiş ömrüm
Çok sevda kıyısından dönmüşüm
Kahrolsun şu adi pazar
Kahrolsun
o pazar birine vurulmuşum
Vurulmak nedir
Vurulmak böylemidir buralarda
Gözlerinin karası kaderime benziyor
Saçlarının kıvrımı ömrüm gibi
Ey Yar! vurulmak böylemidir buralarda

Bahtsızım
Yakalandım işte
Yakalandım elimde hiçbirşey yok
Yıkılmış kalelerimin çelik süngülü kapıları
Duvarlarım çökmüş sessiz ve sakin
O halin
Güzel,ey güzel o nadan halin
Baharları utandıran serin bakışların
Gülü kıskandıran kızıllıkta yanakların
Söyle
Söyle çıldırmak üzereyim
Sen hangi sevda diyarından geldin
Diyarbekir deme sakın
Van deme Muş deme
Sevda inasanı böyle vururmuş deme

Bahtsızım
isyanım ayyuka çıkmış duyan yok
Çaresizim işte
Gözler önünde eriyorum
Bakan yok
Yanıyorum
Yanıyorum bir damla su yok...
Ellerimin kıvılcımı bir uzansa baharına
Gözlerimden taşayanlar bir düşse toprağına
Ahım! ah ahım! bir tutsa
Sende yanarsın...

Bahtsızım
Ey güzel anla gönül işini
Ak göğsüne indirmeden başını
Bir bakıver yüzüme
Sevda sözcükleri beklemem
Yeterki adım düşsün diline
İster kal ister git de
Hem göndersen bile
Ver bana baharımı yeniden
Ve terket ansızın gönül topraklarımı
Dindir sızımı
Bahtsızım
Sürdürme bahtsızlığımı