Gecenin ortasında çıplak ayaklarımla yürüyorum
Karanlıklar çöktü üzerime kırık dökük binalar gibi
Mola verdim bu aşka’da yaşantımda geride kalan
Aldırmadan ilerledim soğuk havaya rağmen kendimle..
Batıda hırçın deniz kudurmuşçasına savururken dalgaları..
Hayata dair ne varsa silivermek istedim defalarca
Boğazıma takıldı hıçkırıklar boşalırken gözyaşlarımda
Gururum kurban olmuş hengamenin ortasında kalmışda…
Oynaştığım sen, seviştiğim sen vardın bir zamanlar kadınım
Bir veda busesi bıraktın gidişinde, yalnızlığı kanatan hüzün
Melonkolik şarkılar hiç iyi gelmedi bana ne haldeyim bilsen
Unutmak alışmaktır belkide aşkın vebası sende busesi bende
Kaldı bahtsız sevgilim…
Yaz: Mehmet Ali Tuna
01/11/2013
Kayıt Tarihi : 23.8.2014 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!