Issız koridorlardan
Çocuk cıvıltıları
Açıyorlar rengarenk
Türlü kokularla
topraksız
Dayanıksız hayata
Ümit hoş bir isim
onlarca
Kes yapıştır gülüşler
dudaklarında
Sevgi nedir,nasıl kokar
Tadı var mıdır
Akşam olup gözlerini kapadıklarında
Yanlızca rüyalarında gördükleri
Anasının gibi midir
saçları
Tutam tutam sıcacık burguları....
Ya acı neresinde yaşamın,
Yoksa inemedikleri bu dönme dolap mıdır
İçlerini bulandıran,
Yer ocak görmeden
dönmek midir...
Belki de inecektir sevince
Tutacaktır elleri ayakları
Avazınca bağıracaktır
dertleştiği gökyüzüne...
Tutun ellerini!
Hadi, tutun...
Belki de........
06.12.2013/MALATYA
Serpil Taşyürek
Kayıt Tarihi : 6.12.2013 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yuvada büyüyen çocuklara dair....
O bahtsızlık doğuştan gelmediğine göre, doğduktan sonra kim yapıştırır üstlerine 'bahtsızlığı?'
Baba olmayı beceremeden evlenen erkekler, annelik sorumluluğunu taşıyamayacağı bile bile evlendirilen 'küçücük' kızlar.. Aile kavramının içini doldurmaktan uzak bir bilinçle yetiştirilen kadınlar, erkekler..
Ekonomik yıkımlar.. Savaş, terör, kaza gibi olumsuz koşullar..
Toplumsal yozlaşma.. Giderek artan 'boşanmalar..'
Dahası da vardır mutlaka.. Önce çocukları vuruyor işte. Aileler dağılıyor, göçler başlıyor, olan çocuklara oluyor.
Kimi evlatlık veriliyor, kimi de çocuk yuvalarında çile dolduruyor. İnsaflı ellere düşerlerse şanslılar..
'Bahtsız Çocuklar..' Bahtlarına gün doğası çocuklar..
Duyarlı şahsınızı ve yansıtan şiirinizi kutlarım Serpil Hanım.
içtenlikle yazılmış anlamlı ve
akıcı dizelerinizi haz alarak okudum.
yürekten kutluyorum.
Kaleminiz bir ömür boyu yazsın ve
ilhamınız bol olsun.Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (16)