Biz doğduğumuzda
Kundak yerine kefene sarıldık
Adımız mezar taşına kazındı
Kimliğe değil...
Sevdayla bakan gözlerden önce
Hasretle yanan yürekleri bildik
Acıyla yoğruldu hamurumuz
Mutluluğu hiç bilmedik...
Öğretilmedi bir dilbere
Nasıl hitap edileceği
Baygın baygın ve çaktırmadan
Nasıl süzüleceği...
Hiç sorulmadı ki fikrimiz
Sezon geçirmedi
Tuttuğumuz takım yenilgisiz
Karaydı ve siyahtı rengimiz...
Bir teşekkürü bile bayram bilip
Yetinmeyi düşledik
Azarlamalar düştü payımıza
Kader deyip geçiştirdik...
Kayıt Tarihi : 31.7.2007 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
namık cem
TÜM YORUMLAR (1)