İnançsız bir aşkın tohumlarıydık belki de
Kıyısı yoktu belki de sahip olduğumuz denizlerin
Işıkları olmayan bir şehirde yaşıyorduk
Yarım gülüşler topluyorduk pencerelerden
Yaralı sokaklar sahiplenirdi hayallerimizi
Her sabah boylu boyunca uzanmış kaldırımlarda toplardık düşlerimizi
Nereye gitsek peşimizden gelirdi uğursuzluk denilen mendebur
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta