BAHTİYARIM BU ÇANDARLI’DA
Camdan bir kuledeyim,
Sırça köşkte oturuyorum
Ve denize girdiğimde
Sanki, seni kucaklıyorum Çandarlı...
Nicenin denizini gördüm
Denizlerin yüreğimi kucaklamasını isterim
Gizemli bir el, uzanırken öteki ele
Yakamozlarla sıcaklığını hissettim bir an
Hani, Perşembe’nin gelişini hatırlatır ya,
Güzel dostları o günlerde tanıyor, yitiriyorsun
Arkadaşlık, arkadaşlık güzel de, işte...
Nedense Çarşamba günleri olamıyor
Ve üstat Nazım diyor ki;
Bu anda ne düşmek dalgalara,
Bu anda ne kavga, ne hürriyet ve ne karım
Bu anda toprak, güneş ve ben...
Ve ben de üstadın ağzından alıp, diyorum ki;
İnanın elli bin değil, yüz bin kez bahtiyarım, bahtiyarım bu Çandarlı’da....
18. 08. 2007 Mustafa GÖKÇEK
(Çandarlı)
Kayıt Tarihi : 27.9.2007 14:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!