İhtiyar Oldum Şiiri - Mehmet Şahan

İHTİYAR OLDUM

Sefayı düşlerken cefa yüklendim,
Bahtiyar olmadan ihtiyar oldum!
Vefayı düşlerken veda yüklendim,
Bahtiyar olmadan ihtiyar oldum!

Ne ahitle hoştum çulun peşinde,
Ne akitle coştum pulun peşinde!
Ümitle koştum kulun peşinde,
Bahtiyar olmadan ihtiyar oldum!

Menzil uzak derken dünüm sayıldı,
Bu bir tuzak derken günüm sayıldı!
Tabir kızak derken ünüm sayıldı,
Bahtiyar olmadan ihtiyar oldum!

Dalıma astıkça hep soldu bir, bir;
Bağrıma bastıkça hapsoldu bir, bir!
Kendimi kastıkça mest oldu bir, bir;
Bahtiyar olmadan ihtiyar oldum!

Pîr-i Fânî der ki; aşa özendim,
Gözün üstündeki kaşa özendim!
Nefsin emrindeki başa özendim,
Bahtiyar olmadan ihtiyar oldum!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNÎ)
08.11.2025 – KAPAKLI