Konuştuğum anlardı aslında
Sustuğum anlar,
Avazım çıktığı kadar feryat ettğim,
Haykırdığım anlardı o anlar,
Sustuğum anlar...........
Adını koyamadığım sevgili kimsin sen;
Bazan toprağın bağrından ay kadar uzak,
Bazan bedenimde hücrelerim kadar yakın,
Bazan buzullarda eskimolar kadar yabancı,
Saat gecenin ikisi....
Yalnızlığın en koyusunu yaşıyorum şimdi.....
Vicdanım perişan, gönlümse bildiğin gibi,
Yine sen yine sen diye anlatıyor olan biteni.
Ya varsın yada yoksun,
Aslında hepsi bu,
Solgun bir gül oluyor önce
Ayrılıpta hasrete düşenler,
Sonra boynu bükük, gözü yaşlı.......
Onu düşünür, onu yaşar hep fikrince,
Ağlamak ne çare ki;
Her bir damlanın hesabı var.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!