Bahtiyar Keskin Şiirleri - Şair Bahtiyar ...

İlkbahar Aylarında,
Topraklar Yeşeriyor.
Bahtiyar'la Beraber,
Bütün Yüzler Gülüyor...

Nak: Yaz Aylârı Gelende,)

Köy'lü Millet El Ele Verdiler Başa,
Kağnı'larla Cepheye Düştüler Yola,
Çocuk Çoluk Demadaen Girdi Savaşa,
Destanlar Yazdılar Bir Baştan Başa! ...2
Nak:
Kadın Erkek Kız Kızan Hepsi Birlikte,

Hırs Bürümüş Bütün Bütün Milleti,
Nedenini Sordum Döylemediler, Nedenini Sordum Söylemediler.
Maddiyat Girince Birden Araya, )
Maneviyat Birden Kalktı Dediler...) 2

Adaletsiz Hayat Olurmu Böyle! .. )

Çanakkale Savaş'ı Göz'lerin Yaş'ı,
Sel Sel Oldu Kan'larım Toprak Sulandı,
Binbir Şehit Verdik Vatan Aklandı,
Vatan İçin Destan'lar Yazdık Şehit'im! ...2
Nak:
Meydan Muharebe'si Canlı Bir Kalkan,

Sevipte Sevilemedim,
Gönül Bağımız Ne Oldu! ...
Bir Vuruşta Hançerledin,
Muradıma Neler Oldu! ..
Nak:
Sevdim Seni Güldürmedin,

Çağlar Gider Murat Nehri,
Muradına Hiç Erdinmi! ..
Anayurdu Mesken Tuttun,
İştahını Giderdinmi! ...
Nak:
Zamana Nasıl Dem Vurdun! .

Derdi Devaya Kattık,
Hüznü Sefaya Attık.
Bitmeyen Çileleri,
Artık Geri Bıraktık.

Nak: Çile Gözyaşlarını,

Duygu yüklüdür şu tabiatın parçası,
Uğruna ölenler tek içler acısı.
Yeminler edilir sevgiye karşı,
Gururum tek sevgiyle yaşamaktır.
Uğruna can vererek var olmaktır...

Muzaffer Ol Paidar,
Mutluluk Dağlarında.
Bahtiyar Ol Her Daim,
Bu Cennet Bağlarında.

Nak: Bahar Açsın Yazında,

Bir Yuvamız Oldu Mücadeleyle,
İçini Donattık Ellerimizle.
Geceyi Gündüze Kattık Birlikte,
Bizleri Nasıl Bırakır Gidersin.

Başımıza Bir Taç Ördüm Çatıdan,