Bahtiyar Kenber Şiirleri - Şair Bahtiyar ...

İlk göz ağrım güzel izmir'im
Özleminle çırpınıyor yüreğim
Duyuyormusun?
Ey medeniyetlerin dik başlı anası
Ey şu Gönlümün kara sevdalısı

İşte gidiyorum uykusuz bir gecenin zifiri karanlığında akşamdan kalma
Hayallerle istikametinde acıların gidiyorum
İşte gidiyorum soluğum solgun
Yüreğim kırgın ve vurgun
Kırılmış bardak gibi darma dağın
Upuzun kaldırımlarda toz olup gidiyorum.

Hadi gel Anasını biz satalım bu şehrin
Sarılmadığımız saçak altı ağlaşmadığımız
Park bankı kalmasın
Hadi gel Anasını biz satalım bu şehrin
Beklemediğimiz otobüs durağı
Uğramadığımız sevda sokağı kalmasın

Kendimi aradım her yerde
Bir deniz kıyısından geçip gittim
Konuştum durdum kendi kendimle
Issız sokaklarda yalnızlığımla öpüştüm

Kalbimden geçti acı katarları

Ah o muhteşem gülüş
Bir gülüş ki gamzemi kıskandıran
Gelmişimi geçmişimi bana yok saydıran
Bildiğim tüm aşkları unutturan
Cennetin huzurunu yüreğime dolduran
Böyle bir gülüşe şiir yazacağım.

Biliyoruzki bütün acılar bir gün biter Bütün fotoğraflar sararır
Yaralar kabuk tutar kapanır
Bir sabah güneş yine doğar
Taze ekmek ister canın kahvaltıda
Bir fincan sade kahve
Bir tutam mutluluk

Dikenli ve sarp yolları geçtikte geldik
Sıcak ekmek buğusu gibi tüten gözlerine
Utangaç elin avuçlarımda
Ardımızda şehirleri yaktıkta geldik
Eski zamanda bir yerde acıların alnından vurdukta geldik Terkedilmiş ev gibi bulduk kendimizi
Yüreğimizin sürgüsünü kırdıkta geldik