Bahtiyar İnsan O Dur Ki...

Bahtiyar insan o dur ki,
Okuduğunu anlasın, anladığını da bire bir yaşasın!
Dostlarını asla ve asla, yarı yolda koymasın!
Bu üç günlük fani dünyada,
Nefsin şeytani heves ve arzularına, uymasın!

Bahtiyar insan o dur ki,
Bugünün işini yarına bırakmasın!
Kaşıkla topladığı hayır ve hasanelerini, kepçeyle dağıtmasın!
Mazlumların, dul ve yetimlerin, hakkını gözetip,
Vicdanını kaybetmiş zalimlerin, safında olmasın!

Bahtiyar insan o dur ki,
Sadece ve sadece, yüce yaradana kul olsun!
Kin ve husumetle değil, sevgi ve muhabbetle dolsun!
Rahmana giden yollarda,
Gönlü güzel, fikri güzel zatları arayıp bulsun.

Bahtiyar insan o dur ki,
Gecelerini, nafile ibadetlerle geçirsin!
Veçhindeki nur, çok uzaklardan belirsin!
Ariflerin meclisinde,
Az konuşup çok dinlesin!

Bahtiyar insan o dur ki,
Dünya nimetlerini acılaştıran ölümü, çok tefekkür etsin!
Gönül bahçesinde, Muhammedi gülleri yetiştirsin!
Gönüllere girmek için,
Fedakarlık üstüne, fedakarlık etsin!

Bahtiyar insan o dur ki,
Hayat gergefinde, gerçek sevdaları dokusun!
Aşkın bahçesine, güle sevdalı bülbülleri kondursun!
Acarın halinden anlamak için,
Doymadan, sofradan kalksın!

Bahtiyar insan o dur ki,
Ya göründüğü, gibi ya da olduğu gibi görünsün!
Fani dünya hayatın albenisini, elinin tersiyle def etsin!
Sıkıntı ve tasası olduğunda,
Kendi kendine yetsin!

Bahtiyar insan o dur ki,
Bakmakla yükümlü olduklarını, helalinden doyursun!
Gelen misafirlerine, en güzel taamları sunsun!
Mutlu olmasa bile,
Tebessümü ile, her gören onu mutlu sansın.

Bahtiyar insan o dur ki,
Yanacaksa, sadece Yaradanın aşkıyla yansın!
Garip gurabanın, fakir fukaranın halinden, hemen anlasın!
Acından ağzı koksa bile,
Her onu gören, tok sansın!

Bahtiyar insan o dur ki,
Rahmani heybelerini, tıka basa doldursun!
Öldüğünde, ardından Fatihalar, Yasinler okunsun!
Sevdikleriyle bir araya geldiğinde,
Konuştuğunda, ağzından balların hası dökülsün!

Bahtiyar insan o dur ki,
Vatana, millete hayırlı evlatlar yetiştirsin!
İnsanlığa, faydalı bilgilerle kendini geliştirsin!
Bela ve musibetler ile karşılaştığında,
Doksan dokuz esması olan Allahinın, ya Sabur Esmasını çeksin.

Bahtiyar insan o dur ki,
Insanları hor ve hakir görüp, hayasızca gülmesin!
Bir hiç uğruna, berrak suları bulandırmasın!
Sadece, namuslu ve şerefli insanlara değil,
Hasımlarına bile, bühtan atmasın!

Bahtiyar insan o dur ki,
İçtimai hayatta, üç maymunu oynamasın!
Çıkarı için insanları satmasın!
Devletin malına,
Canı teninde oldukça, hainlik yapmasın!

Bahtiyar insan o dur ki,
Her kıssadan, kendine bir pay çıkarsın!
Şeref, namus ve ar madalyasını yanından ayırmasın!
İnsanların beddusını değil,
Fikri güzel gönlü güzellerin, hayırlı ve güzel dualarını alsın!
02-05/Kasım/2014