Bahtiyar insan o dur ki,
Kolaylaştırsın zorlaştırmasın!
Hak ile batılı, birbirine karıştırmasın!
Mazlumların yanında olsun her daim!
Zalimlerin önünde el etek buruşturmasın!
Bahtiyar insan o dur ki,
Verdiği eli, aldığı elden üstün olsun!
Gündüzleri saim geceleri kaim olsun!
Er meydanına çıktığında,
Cesaret abidesi, mert ve babayiğit olsun!
Bahtiyar insan o dur ki,
Kalbi yaradanı zikretmekle mutmain olsun!
Vedud dağlarında, muhabbet fedaisi olsun!
Başkalarının neşe ve mutluluğu için,
Zifiri karanlıkları aydınlatan dolunay olsun!
Bahtiyar insan o dur ki,
Bayramlar gelmeden, küslerle barışsın!
Rahmani yollarda, gönlü güzellerle yarışsın!
Yaradandan ötürü,
Guzel insanlar ile. canı gönülden kucaklaşsın!
Bahtiyar insan o dur ki,
Üstüne düşen görevi, harfiyen yapsın!
Herşeyini, helalinden kazansın!
Mizanın önünde, mahçup olmamak için,
Yanacaksa fani dünya ateşi ile yansın!
Bahtiyar insan o dur ki,
Konuşurken, yalan konuşmasın!
Emanete, hıyanet etmesin!
Ne pahasına olursa olsun,
Hiçbir konuda, haddini aşmasın!
Bahtiyar insan o dur ki,
Cennetimsi ülkemizin, kadri kıymetini bilsin!
Şererefli atalarımızın, kemiklerini hiç sızlatmasın!
Gönüllere girebilemek için,
Bir yol bulup, yan gelip yatmasın!
Bahtiyar insan o dur ki,
Yaşanan olayların karşısında, empati yapsın!
Yokluğunda, güzel cümlelerle anılsın!
Öylesine namuslu, öylesine şerefli yaşasın ki,
Onu tanıyan herkes, onu kendine örnek alsın!
Bahtiyar insan o dur ki,
El alemi, kendine güldürmesin!
Güzel duygu ve düşüncelerini,öldürmesin!
Bu üç günlük fani dünya hayatında,
Kendini ve sevdiklerini süründürmesin!
17/Aralık/2014
Kayıt Tarihi : 23.12.2014 11:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!