Bahtiyar İnsan O Dur Ki...( 2 )

Bahtiyar insan o dur ki,
Emrolunduğu gibi, dost doğru olsun!
Canı gönülden, rahmani yollara baş koysun!
Yaz, kış, gece, gündüz demeden,
Yüce yaradanı seven, zatları bulsun!

Bahtiyar insan o dur ki,
İnce elesin, sık dokusun!
Sular gibi cömert, toprak gibi mütevazı olsun!
İnsanı cehennemlik eden oyunları,
İman gücü ve kuvvetiyle bozsun!

Bahtiyar insan o dur ki,
Buldukça nimetleri, azıp şımarmasın!
Yapay sevdalar için, dağları yarmasın!
Gördüğü her güzeli,
Yar deyip, bağrına basmasın!

Bahtiyar insan o dur ki
Hararetli insanların, hararetlerini gidersin!
Dostları için, şirin uykularından feraget etsin!
Şifalı merhem olsun!
En müzmin yaraları iyileştirsin!

Bahtiyar insan o dur ki
Eline, beline, diline sahip çıksın!
Nefsin, şeytani ve heves kalelerini yıksın!
Günahlarına pişman olup, nedamet gözyaşlarıyla
Günah defterini yıkasın!

Bahtiyar insan o dur ki
Az gülsün, çok ağlasın!
Yüce Yaradanın aşkıyla, gönlünü dağlasın!
Allah’a ve Habibullah’a olan visal özlemiyle,
Yufka yüreğini dağlasın!

Bahtiyar insan o dur ki
Helal olsun, her daim alın teri!
Sabrı ve azmi olsun feneri!
Altın harflerle yazılsın!
Nefsi ile yaptığı zaferi.

Bahtiyar insan o dur ki,
Gözlerine, vedud sürmesi çeksin!
Gönül tarlalarına, muhabbet fideleri eksin!
Yaptığı hayır ve hasaneleri,
Sadece ve sadece, Alemlerin Rabbi bilsin.

Bahtiyar insan o dur ki,
Emri-bil maruf, nehyi anil münkeri, yapsın
Cennette, kendine güzel bir yer kapsın!
Şeytana giden yollarda, birini gördüğünde,
Celallenip kaşlarını çatsın!

Bahtiyar insan o dur ki,
Aşk ve şevkle, bıkıp usanmadan,Yaradana sarılsın!
Zalim kör şeytana, ve yolundakilerine darılsın!
Arifler meclisinin, kapı eşiğinde otursun!
İnsanı cennetlik eden, rahmani ilimlerle karılsın!

Bahtiyar insan o dur ki,
Dostlarının, acılarını ve neşelerini paylaşsın!
Güzel ve hayırlı ilimlerle, dolup taşsın!
Bela ve musibetlerin,her türlüsünden,
Kaçabildiği kadar, son sürat kaçsın!

Bahtiyar insan o dur ki,
Namertlerin köprülerinden, geçmesin!
Merhem olamayacağı yarayı, deşmesin
Dost ararken,
Ahde vefasızları seçmesin!

Bahtiyar insan o dur ki,
Bindiği dalı kesmesin!
Yediği tabağa pislemesin!
Aslanlı gibi vakarlı olup,
Tilkilerin gölgesine sinmesin!

Bahtiyar insan o dur ki,
Aşkını sevda gergefinde, mahirce dokusun!
Dışarıya çıktığında, mis gibi koksun!
Her şerefsizi gördüğünde,
Bilenmiş hançerl olup, önünde dursun!

Bahtiyar insan o dur ki,
Seccadesini, gözyaşlarıyla ıslatsın!
Kin nefret ve haset duygularını, gönlünden atsın!
İlimlerin en şereflisi olan, rahmani ilimleri,
İhtiyacı olanlara menfeaatsiz satsın!

Bahtiyar insan o dur ki,
Her daim, vicdanın sesini dinlesin!
Konuşurken, sadaece hakkı söylesin!
Zalim şeytanı kıskandırıp,
Helal dairesinde neşelensin!

Bahtiyar insan o dur ki,
Bu sütunsuz asumanı, temaşa ettikçe, ibret alsın!
Sevdiklerini, hayırlı yollara salsın!
Mahir bir yüzücü olsun!
Dibi görünen, berrak sulara dalsın!
06-07/Aralık/2014