Bahtiyar İhtiyar Şiiri - Cihat Şahin

Örnek bize, şu ihtiyar,
Bu ihtiyar, çok bahtiyar!
Servet bilmiş gençliğini,
Tamamını, eylemiş kar!

Dost edinmiş o rabbini,
Düstur etmiş, son hak dini.
Aşmamıştır, hiç haddini,
Bu ihtiyar; tam bahtiyar!

Şu dünyayı bilmiş tarla!
Sevap ekmiş, biçmiş karla!
İşi olmaz, hiç zararla!
Hakkın dostu, bu ihtiyar.

Az uyumuş, çok çalışmış,
Engel değil ona, yaz kış.
İstememiş, alkış malkış,
Şu ihtiyar, ne bahtiyar!

Yar olmamış, mal ve meta!
Dönüp bakmaz, kata yata.
Tövbe eder, yapsa hata,
Çok muhterem, şu ihtiyar!

Düşman bilmiş, cehaleti!
Zül addeder, cebaneti.
Tasvip etmez, o gafleti,
Sanki veli şu ihtiyar!

Hali Müslim, kali Müslim.
O islama, olmuş teslim!
Böyle olur, örnek Müslim!
Bize model, şu ihtiyar!

Hadim olmuş davasına,
Tabi olmaz hevasına.
Bir millettir, tek başına!
Şu ihtiyar, çok bahtiyar!

Meslek olmuş sevgi ona,
Kin duyamaz, şuna buna!
İnanmazsan, sende sına!
Göreceksin, ne bahtiyar!

Dilde destan, salahati,
Hiç görünmez kabahati!
Hayır, olmuş, mazi ati,
Mübarektir, şu ihtiyar!

Halklar ile eder sohbet,
Hak üstüne, her muhabbet!
Lügatinde, yoktur gıybet!
Tam numune, şu ihtiyar!

Lafazanı sevmez asla!
Ülfetlidir, sözü nasla.
Her ameli, tam ihlâsla!
Ne muhlistir şu bahtiyar!

Tebrik eder, gökler onu!
Tebcil eder, resul onu.
Hayır, ile bitsin sonu.
Bir semboldür, şu ihtiyar!