Bahtıyar'alı Şiiri - Ali Rami Karaca

Bahtiyar’alı
1

Tescilli bir suçlunun bozuk sicili ödedi borcunu
Bir akşamlık ziyafet için bozmadı ölüm orucunu
hayat oyununun daha ilk bölümüydü ölümü
yaşasaydı çözecekti belki de bu kördüğümü

dinamizmiyle dinamiklere başkaldırmıştı
ve özgürlük şarkıları söylerken yakalanmıştı
ezgilerindeki dinamitler suçunu sabitledi
zabitler onu kiremitle mozaik arasına kilitledi

bahtiyar’alı
2
sambacı bir kırbacın salsasıydı
iliklerine işleyen sancısı
tangocu bir üst’ün son dansıydı
sırtındaki ağır dipçik yarası
ve dahası
sabıkalı bir mağdurun mağrurluğuydu
unufak eden taş duvarları
fiyakalı bir celladın saygı duruşuydu
onlarca yıl sonra dökülen gözyaşları

bahtıyar’alı
3
Çatık kaşlı, kaskatı bir akşamdı
ayın on ikisi
patırtısız ama yürekli bir yaşamdı
onunkisi
karanlıksa her zamankinden daha zifiri
ansızın tutup kolundan götürdüler
asın dediler bu kafiri
sonra anladılar ki;
günahsız yere öldürdüler fakiri
peki ya kim çıkaracak şimdi
alnınızdaki bu kanlı kiri