Bahtiyâr'a Şiiri - Abdulnasir Kımışoğlu

kaldırımları yorgun bu şehrin feryadını
satırlarına taşıyan şair!

kelâmın kaleminle sırdaş, kalemin çok derinlerde
kalem iz etmiş ellerine, ellerin nasırlaşmış
her satırına ellerinden
biraz hüzün
biraz efkâr sinmiş...

insandır,
bilemez bazen ruhundaki dipsiz kuyuları
kuyularda neler büyütür neler,
kim ne bilsin...

ruhunda zarif bir sima ve asi kardelen
ne baharlar gördün ne ayazlar yaşadın,
kim bilir...

gönlüne kar yağmış, sözlerin terliyor zemheride
sözü yükselten kelimeler süzülür gözlerinde
yüreğin kelam eder sen sükût ettikçe
gözlerinde kan,
bakışlarında ter
meydan okur zamana…

gözlerin mi kanıyor gönlün mü
bilemedim,
Bahtiyâr...

kasım / 2021