Bahtiyar Şiiri - Recep Odacı

Koşup durdu bir hülyanın peşinden,
Kalmadı hiç gitmediği bir diyar.
Gide gide girdi çıkmaz kör yola,
Ne talihi ne yüzüne güldü yâr.

Çeker durur çile daha bitmedi,
Koca ömrü harca harca yetmedi.
Altın sattı bir bakır pul etmedi,
Şaştı kaldı sarraflarda yok miyar.

Yüce dağdan, enginlerin düzünden,
Kar borandan bahar yazın güzünden.
Neyineydi yârin gülce yüzünden,
Keşke diye diye oldu ihtiyar.

Hevenk hevenk ne gam ne dert yıkmadı,
Dünya bıktı şu Kul Recep bıkmadı.
Bin birinci kura çekti çıkmadı,
Onu bedbaht yâri etti bahtiyar...