Ukba cazip, hoş, bilirdi
Fena yurdu elbette dar
Kimin aklına gelirdi
Ne tez bıraktı Bahtiyar
En verimli çağındaydı
Çağırdı denizin sesi
Mamelli kucağındaydı
Nehroldu aktı Bahtiyar
Aldı dönülmeyen yere
Ötelerin sır nefesi
Katıldı dönmeyenlere
Yürekler yaktı Bahtiyar
Bahtı yâre ibret hali
Kuşu terk etti kafesi
Mihriyar'da (1) o hayali
Hep kalacaktı Bahtiyar (2)
(1) Mihriyar: Sazlarımıza kızlarımızın taktığı ad.
(2) Hislerin farklı firkatlerle harman olması kelimeleri kifayetsiz bırakınca incinmiş kırık dökük halet-i ruhiyem ancak bu kadarını toplayarak ifade edebildi.
Kayıt Tarihi : 4.7.2024 21:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kurban Bayramı akabinde cuma namazını müteakip gelen acı haber, ardından uzun yola rağmen Allah'ın inayetiyle Halil Erkam'ımızın kaptanlığında cenazeye yetiştikten sonra taziyeler esnasında Sadenaz kardeşimin telmihine ancak ertesi gün dönüş yolunda otobüste gelen mısralar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!