Minik bir bezden bebekti Bahtiyar şirin kara kız…
Köyün içinde köy onun içinde
Kara saçları tepede kurdelesi
İri gözleri gelecekte
Gelecek karanlık
Kalsa eğer karanlıklarda
Karanlıklar onun içinde
O Karanlığın içinde
Babası koymuştu adını
Bahtı bahtlı olsun diye
Babası görmedi ama
Bahtlı oldu Bahtiyar..
Yazdı minik elleri
Okudu iri gözleri
Okudu bahtiyar
Sınavları kazandı
Hayatı başardı..
Kibar bir kadın oldu Bahtiyar
Siyah saçları arkada örgülü
Hanım hanımdı görgülü
Sevecen sıcak yumuşacık gönlü
Narin bir kadın oldu Bahtiyar
Evini kurdu, yuvasını bir bir
Nasıl temiz görseniz bir.
Elleri narin, pişirdi yemekleri
Gündüz işine koştu
Yetiştirdi hepsini
İş kadını oldu Bahtiyar.
Yavrusunu aldı koynuna
Eşi her zaman yar
Büyüttü oğlunu öğretti bir bir
Yaşam nasılmış, nasıl yenilir..
Yıllar güzelleştirdi onu..
Anne oldu Bahtiyar..
30.1.2007
Perinur OlgunKayıt Tarihi : 22.6.2007 07:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!