Kar tanesi gibiydik
Beyaz ve ıslak
Gözlerimiz hep nemli
Düşüncelere daldım
İçtim bir çay demli
Bilir misin seni gizliden izlediğimi
Avutmaz geceler düşlerimi
Her anımda sen
İsyankar yalnızlığımda ben
Bilir misin seni sevdiğimi
ilk sen sev insanları
hayvanları balıkları
doğayı tüm canlıyı
nasıl mutluluk verir bilirmisin
ilk seven sen ol herzaman
Korkuyorum karanlık gecelerden
Bir birine zıt renklerden
Korkuyorum insanların iftirasından
Yanlışa doğru diya bakandan
Korkuyorum iyiliğin yok olmasından
Öylesine
Geçiyordum uğradım
Ayaklarım sana doğru geliyordu
Öylesine
Sorular sordum
Kendimi sende buldum
Sevgisiz kalpler
Anlamsız kelimeler
Sende olan bana
Bende olan sana kaldı
Kalan ne biliyor musun
Dudaklardan dökülmeyi bekleyen
hayat ne garip nerden nereye sürükler bizi bilinmez
birden bir başkası olursun kendini tanımadan
oysa insan üzermi sevdiklerini
bırakıp gidermi yüreğini
terk edermi sevde yeline
aşıksan vur sazının teline
Yükün dünyaya ağır
Hayatta olman gerekiyor sağır
Ağırlık zamanını beklemez
Gözler yalan söylemez
Sitem etme arkadaş
dan başlayacaksın hayata
de bakmışsın yarılayıvermişsin
de bir geçmişe dönmek yok artık
kez düşün söylemek istediklerini
bölünme hayatın karesinde
vakit namazlarında temiz bir dua ol
Mevlana bizi çağırdı gel ne olursan ol yine gel
El açtı tüm insanlığa hoşgörüyü yaydı
Vuslat oldu her zaman
Leylalar Ayşeler Muhammetler el ele
Asılmasın suratlar görünen dağın arkası yakın
Neden niçin diye sormadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!