Bahtınmış Meğer Şiiri - Ahmet Tınmaz

Bir yanda mutluluk bir yanda hüzün,
Hışımla sevgiyi dürdüğün oldu…
Gençliğin ilkbahar yarının güzün,
Bir ömür dört mevsim gördüğün oldu….

Yaşamın tadını tadarken güldün,
Baharla açtığın goncacık güldün.
Çaresiz halinde yaşarken öldün,
Neşeyi çileyi ördüğün oldu…

Zarardı sermayen kârın olmadı,
Hedefin hayaldi menzil bulmadı.
Yaşamın ne tamam çilen dolmadı,
Hırsından haline güldüğün oldu….

Mal melal faydasız olmuyor çare,
Kendini hor gördün gönlün avare.
Sevdaya yük oldun yüreğin pare,
Yaralı yüreği böldüğün oldu…

Gülmedi bahtın kaderinmiş tuzak,
Dengeni yitirdin nesini yazak.
Ömrünü tükettin sıladan uzak,
Hasretlik çekersin güzlüğün oldu…

DAMAD’ın sancısı dışına vurur,
Tükenen bir ömür gün be gün kurur.
Dimağın sancılı bedenin çürür,
Biterken ümitler kördüğüm oldu….

25-03-2012