Bahtına Ağlayan Kara Gül

Ey benim dağ başım
Taşım, toprağım, ekmeğim, suyum,
Nazarında dehşete kapıldığım,
Hevai nefis,
Duayı mazlum,
Keramet-i evliya,
Sinemde yakıp yakıp söndürdüğüm kor.
Boynumun borcu
"Benimsin" derken şiddetimden üstüme yıkılan gök.

Ey cümle kuşların barındığı orman,
Ormanlar yakar bakışların.
Her sabah kahvaltısında,
Ekmeğimi gülüşüne banarım.
Ben eririm,
Aşkına ar kalırım.
Katre çiçeği,
Bahar bahçe,
Mahsun gülüşlü,
Kıblemin niyet çiçeği,
Sen ki gönlümün mihmanına dualı zemzem suyu.

Ey tefekkürlerimin üzerini sarmış şedde
Bulut bulut yağan rahmet,
Miskali zerren dahi, yerküreyi kılar gülhar.
Bakışların düş kuyularımda filizlenir,
Uçurumlarda çiçek açar.

Ey kayalıklara çarpan vaveyla
Yaren
Yürek kapan,
Niyeti maksut,
Bahtına ağlayan kara gül,
Peşinden koşup yorulduğum mahbub,
Sende doyamadığım ne var ???