Bahtımdır dedim ve kanaat ettim

Evet...
Sabırla bekledim
Bahtımdır dedim ve kanaat ettim
Ne kadar kahrın varsa içim sızlayarak çekildim
Bir gün yüzüme gülmedin, yargılamak için çok acele ettin
Bilmem ki niçin kendinle yüzleşmeyi hiç düşünmedin, bahanelerle hayatı zehir ettin
Her gece başka bir yerdeydim, seni bekleyenleri hiç önemsemedin, çocuklarına dahi önem vermedin
Şimdi güç ve kudretten düştün, muhtaç hale geldin, kapıma gelmekten dahi hiç haya etmedin...