Bahtıma Doğdun Doğalı

Bahtıma doğdun doğalı,
Hasretin kâbus gibi çöküyor üstüme.
Zifiri zindanlar oluyor sevginin makamı.
Küçücük memnuniyetler arıyorum düşlerimde,
Yüreğine prangalandığımdan bu yana…

Asi yalnızlığımı soluyorum.
Umutlarımı yitirmedim henüz!
Mücadelem bu kör sağır taşlara değil,
Sana esaret zincirlerimi sağlamlaştırıyorum…

Var say ki cezam ağırlaştı,
Var say ki saçım sakalım birbirine karıştı.
Bir deri bir kemik kaldığımı farzet.
Her şeye katlanmakmış seni sevmek!
Seni sarıp sarmalayacak kollarımdan eser kalmadı…

Değişti akışım,
Değişti meylim,
Tek değişmeyenen duygularım,
Lakin okyanusuna kıyısız sahilim…

Yüreğine çekip götüren o gözlerin var ya!
Aklımı başımdan alan o çisil gözlerin!
Buğulu sesin,
Yürekten gülümseyişin çekti aldı beni benden,
Artık her şeyim sen!
Sendeyim artık gözün aydın,
Seninleyim nefes nefes canım sevgilim…

ESKİŞEHİR / 11.11.2011