Anlamak ne mümkün ey hayat seni
Gençlikte verdiğin o kanat hani?
Tut şimdi posamdan kaldır at beni
Düştüğüm toprağın sînesi yansın
Kadere sözüm yok; bahtım utansın
Çelmeler taksan da; hep adım adım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim