Yollardayım, akşama yakın.
Her yol kendine götürüyor
Sonu aynıymış meğer yolların
Kalbim hep uzaklara yürüyor.
Akşam saçlarını verdi bana
Kızıllığı bağrıma düştü
Gözlerin kaybolmadan daha
Yarama hançerler üşüştü
Bahtım bakışlarına tutsak
Yalnızlığıma kaç asır biçtin
Bu can ne zaman kurtulacak
Ölümlerden bana neyi seçtin.
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 14:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!