Bahtım Şiiri - Mahir İnanç

Sensiz gecelerim hep zindan oldu
Gül açmış çiçeğimin benzi soldu
Bağrım beter yüreğim heder oldu
Gülen bahtım artık gülmez vefasız...

Sevilmeden sevmeye mecbur muyum,
Sensiz yaşamaya ben mahkum muyum,
Bu dünyada divane bir ben miyim,
Bu aşkımı neden görmez vefasız...

Gönlümün hicranı yarası sensin,
Bu garip başımın bastacı sensin,
Göz nurum kalbimin yarası sensin,
Bu yarama ilaç olmaz vefasız...

Seninle yaşamak için ser verdim,
Geceler gündüzler uykusuz kaldım,
Mahir'i der senin aşkınla yandım,
Yanan bağrıma su dökmez vefasız...