Gülmedi şu bahtım gülmedi gitti...
Alnım yazısına ben küsen oldum.
İlkbahar ayındayken ömrüm bitti.
Şu koca dünyada gariban kaldım.
Ağlayan gözlerim ne zaman güler,
Dermanım tükendi kalmadı fer,
Sevdiğim yarime umutlarım var,
Şu koca dünyada gariban kaldım.
Firastiyim derim güldür yüzümü,
Feryatlar edenim duydun sözümü,
Yarim tanır oldu benim özümü,
Şu koca dünyada gariban kaldım
Kayıt Tarihi : 10.8.2016 15:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/08/10/bahtim-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!