Bahtım.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Bâhtım!

Levhi Mahfûz zâten yazdı,
Var kendini ara bâhtım;
Kuyusunu nefsim kazdı,
Yok mu buna çâra bâhtım? ..

Değer miydi mecâz için?
Bilse başka amma niçin?
Hep evlâdı yoksa hiçin,
Düşen sonra dara bâhtım..

Gönüllere sinsi akar,
Kıvılcımı mecâz çakar,
Aşk ateşi gizli yakar,
Tüter dille zâra bâhtım..

Seyreyledim onda Gâni,
Kime kalmış kime hani?
Değil midir kullar fâni?
Selâm ilet yâra bâhtım..

Nasıl kıydı bilmem cana?
Benim gibi gönlü yana,
Kara toprak yârdır bana,
Bedenimi sara bâhtım..

Gönlüm nefse uyma öyle,
Çile çile gezen böyle,
Hata kimde şimdi söyle?
Deme boşa kara bâhtım..

Sen bil diye mecâz vardı,
İmtihân yâ, ondan ârdı,
Yoksa değil fâni yârdı,
Gönül Hakk'a vara bâhtım..

Elest'tendir Adem derdin,
Lâkin gönlü kula verdin,
Hüzünlere kendin erdin,
Öyle saldın nâra bâhtım...