Bahtıkara Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

Kurumuş göl çanağında,
Kuma batmış gemiyim,
Gün yanım çürümüş,
Kuz yanım yosun tutmuş,
Güvertemde kargalar,
Kimsesiz,
Issız yolcular tayfası,
Yelkeni yok küreği yok,
Talan olmuş dehlizleri,
Kurtulamam kendi susuzluğumdan,
Deniz çok uzaklarda,
Esmez ılık meltemi,
Ne martı çığlığı,
Ne dalga sesi,
Benimki bir çöl esareti.

Bütün umutları kırılmış,
Saplanmışım karaya.
Belki kurtulur diye gemim,
Kuruttum göz çanağımı,
Belli ki kaderde var,
Yaşadım bahtıkara.