senle biz santranç tahtasında iki taş'tık
sen beyaz,ben siyah taraftaydım
senin bana uzaklığın kadardı,benim sana
uzaklığım,sen ilerledin şehrime doğru
ben savunmada kaldım hep
yıkılmaz zannettiğim kale'm vardı
at'larının,fil'lerinin altında ezildi
piyon'larım,benim sevdiğim at'ımın birini
vezir'in aldı:birini, şah'sın
iki nadide fil'imi hiç sorma
kale'ne toslayıp öldüler,
sen ne de olsa beyaz ve şah'tın
ben siyah olduğum için zaten kaybetmiştim
yenileceğimi biliyordum sana
benim siyah kalemle yazılmış kaderim
bu sefer de ben mat olayım ama
bi daha seninle oynarsam
beyaz tarafta ben olayım...
01.06.05
Kayıt Tarihi : 28.11.2005 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!