Baht. Şiiri - Susku Güz

Buğudaki baht kırıldı

Nefesini toparlayıp gitti!.

Omuzunda çanta

Çantada kuşlar.

Rüzgârda savruldu,

dalgın bakan akıbet!.

Az gitti, uz gitti.

silkelendi karanlık

Bir soğuk düştü içinden

Bir soğuk...

Bin bir soğuk

Masaldandı,

ayazdaki niyet!.

Semaya bakan cam!

Yıldızların göçünü yazan

Bulutu boyayan

Mavi alan,

mavi satan

yanağı kırık

Buğusu kesen

camın masalı!.

Taze uçurtma kokusu kesildi dışarda...

Uçmayı yeni öğrenmiş

Çocuklar indi yere,

Dağıldı talihin rengi,

Bakışı duruşu değişti.

Toprak geç kaldı,

İçi geçdi insanın!.

Gök tırnaklıların

uyuyuşları virgül,

uyanışları noktaydı.

Soluksuz çıktılar çantadan...

Düştüler bir gün,

Karınca sığanaklarının üstüne.

Parantezlerde saklandı (herşey) dedikleri...

Göçünü unutan kabiledendi.

Hiçlerini uyutup,

günaydınlara karıştı.