bahsi geçen şahıs
nice yeminler sürerek
yalın bir hayattan geldi
koma halindeki kente
sığmadı arzuları
bu koca dünyaya
mutluluk bu sanıp
savruldu o kalpten bu kalbe
fark etti bulunmaz hint kumaşı olmadığını
öldürdüğünde içindeki sesi
dibine kadar kontrolsüz düştü
çamurdan çöllere...
13 Haziran 2024
Mesut Nöbetcigil
Kayıt Tarihi : 28.9.2025 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!