Hayat bu geçiyor fark edemeden
Daha henüz kim geldi, kim gitti diyemeden
Ansızın gidiyor umut
Duyarsın sende başka kişilerden
Her dil
Her yara
Bir mısra duvar üstünde
Bazıları kalır kalemde
Bazılarına kağıt perde
Yer yer adım geçer
Yalnızlıkla
Sensizlikle
Yorgunlukla anılırım
O büyük sükunette
Herkes bahsederken benim yerime gidenden
Kaldıklarımla düşüyorum aklıma
Zamansız gelip, şu zamansız gidişin
Nereden, nereye götürüyor beni
Görüyorum,
Sende baksana duvarlara
Senden bahsediyorum.
Martılar uçar
İstanbul sevinir
Budur benim yüzüm
Bulutlar küser sadece
İşte bu da benim sana olan
Hüznüm.
Daha önceden bahsettiklerim vardı
Senin de yaşadığın semtlerin duvarlarında
Benim yerime de bahsedenler vardı
Şu yaşadıklarımdan
Bahseder durur herkes
İncilerini döken o adamdan
Sana bir sır vereyim mi?
İşte...
Sen ucunda
Bir dünya yalnızlığım
Ben o şiirlerde bahsi geçen adam,
Kırgınlığımı
Sana olan dargınlığımı
Noktanın gerisinde bıraktım.
Ben o şiirlerde bahsi geçen adam
Yaşlandığımı,
Yapayalnız yaşlandığımı,
Herkes bilir.
Kayıt Tarihi : 11.7.2018 19:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!