Bahriyeliler IV Köyönü (Gaziri)

ikindiye doğru;
suçatında kıyıya çekilmiş kayıklar
kürekleri içinde
muşambayla kapatılmış motorlar
daha yukarıya tırmanmak istermişcesine
çapalarını uzaklara fırlatmışlar

belli aralıklarla döver,
dalgalar kıyıları
bazen okşar gibidir,
bazen aşkeder şamarı
bitmez kayıkları ırlaması
arkalarından tutup kaldırıp bırakmaları
kaçınılmaz kayıkların
bir o bir bu yana yatmaları

in-cin top oynar
bu terkedilmişlikte
bir zamanlar Haluk abi vardı
şirketin adamıydı “avlıkçı”lara göre
şirkete göre de “kopretifin adamı”
saki anlatmak zorundaydı
karşı tarafın haklılığını

kimse onu saymaktan geri kalmazdı
mecburlarmıydı
bilmiyorum;
gerçekten mi sayıyorlardı
sahteydi bence
çoğu kez abartılı,
ama hep saygılılardı
anlayamıyordum niye

aslında o;
sadece kooperatif başkanının adamıydı
kooperatif;
başkanın malı
başkanın demediğini bile yazardı
bazar ekmeğini, cığarasını, çayını
başkanından alırdı

Dırdır Mustan,
istediğine para verir
isterse “pangadan gredi bile alıverir”di
ama kopretif arabasının önünde hep o oturur
kapısını her zaman birileri
ama illa Müdür açıp-kapatıverirdi
adam kendi kapatamaz gibi