Bahri Gören Şiirleri - Şair Bahri Gören

Ne günahım vardı ki gittin?
Bunun için kendimle kavgam var.
Ahımı aldın da gittin,
İçimdeki senle kavgam var.

Meleğim yeter artık, yeter bu işkence!

düşünce
ne yenik düşer yumruklarına, oklarına kaderin
ne de bela denizlerine diretip dur diyebilir düşünce
ikisi arasında gel-gitlerde boğuşur durur, derin derin.

Ölmek ise

_Pazar’da balikçi iskelesi

Bir yaz günü aksamüstü seninle iskelede oturmusuz.
Aylardan Temmuz, saatlerden on dokuz otuz.
Gökyüzü yer yer bulutlu, yer yer bulutsuz.
Günbatimini izliyoruz beraber, manzara doyumsuz!

Biliyorum!
Nasıl ki ben ömür boyu çocuk kalamadım,
Büyüdüm gittim annemin sıcacık kollarından;
'Hâlbuki annem beni sınırsız ve karşılıksız sevmişti'
Sende öyle kayıp gittin arkana bakmadan
Yüreğimde büyüttüğüm sevdamın kollarından.

Bir sevi olsan ki gözlerim de, katre katre sen,
Bir sevi olsam ki yüregin de, andikça titresen!
Ah keşke!

Sensizliğe bilet aldım bugün,
İçimde kalan son sevginle ödeyerek.

Hayal denizinde yolcuyum şimdi
Meçhule doğru giden bir divane.
Beynimde yoğun kapkara bulutlar

Sen mi?
Sen mi gelmiş kapıma özür diliyorsun?
Kalk!
Kalk! Diz çökme önümde,
Gözümde küçülüyorsun.
Artık,

Kara kara duygular içindeyim,
Aklım başım karmakarışık.
Rüya mı, hülya mı, gerçekte miyim?
Mevsimler ne zaman gelip geçmiş?
Aklar düşmüş saçlarıma.
Kahrolası aynalar!

Her şeyden birazcık var yüreğimde
Bir 'benden' eser kalmamış!
Her şeyden birazcık var anılarımda
Bir 'senden' eser kalmamış?

Ne anlatmaya yetti siluetini
Ne de sana olan aşkımı anlatmaya kelimelerim.
Bilmem unuttum mu konuşmayı, yazmayı,
Yoksa kayboldu mu bütün yetilerim...

Ne başkalarının resimlerinde varsın,