Bahr-i Baykal va’z verirsin çarkı yok
Attığın tîrler nişangâh vurmuyor.
Darb-ı nutkun darb ü cerhten farkı yok
Sözlerin fikrinle bağdaş kurmuyor.
Sû-i zann’ın kandırırken kendini
Hüsn-i hâl defterde sabit durmuyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bahr-i Baykal'ın Türkiye'deki hali Amerika'ya da öyle yansımış ki, duyduğunuz rahatsızlığı anlatamadan edememişsiniz.
Her ne kadar sözleri kalbiyle bağdaş kurmuyorsa da, yapışkan sürülmüş koltuğa bağdaştan öte kobravarî çöreklenmiş, karşıtlarına rağmen ve halktan kopuk ama avenesi ve koltukla olan kördüğüm bağı bir türlü çözülemiyor.
Tebriklerimi derin saygılarımla arzederim Üstâdım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta