Li ser nexşeya ruhê min erdnîgareke xwîndar,
Her xetek bi mîreka reş a zulmê hatiye xêzkirin.
Tewqa heft qat êş li canê min kiriye girê,
Qîrînên min ên bêdeng di vî bajarê bêdeng de dihejin.
Li bin lingên min şikestiyên camê, her gavek xwîn û birîn,
Perdeya li ser çavên min venabe, rengê hêviyê jibîr kiriye.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta