Bahçıvan Şiiri - Hıdır Altaş

Bir fidan diktim dağın tepesine
Bahçıvan gelip sulasın diye
Hasretti tepenin başı yeşilliğe
Alıştırdı bahçıvan fidanı suya

Komşular gördü giderken onu
Hemen seriverdi yere postunu
Başladı o zaman orta oyunu
Çark dönmeye başladı tersine

Bahçıvan istemez artık fidanı
Başkasını istemektedir onun canı
Fidanı beklemektedir kömür ocağı
Hasret bıraktı bahçıvan fidanı suya

Turhaniyem dayamadım fidana
Derdinden düşmüşüm yatağa
Felçler indi artık bacağıma
Mutlumudur acep şimdi bahçıvan

AŞIK TURHANİ-ANTALYA