Bahçıvan Şiiri - Afet Kırat

Verem otu sarıyor bahçemin her yanını
Emiyor bir gayretle çiçeklerin kanını
Kurutmak mı niyeti kuşların vatanını
Kurtarmaya bu dertten yok mudur bir bahçıvan?

Kanatları incinmiş uçmuyor kelebekler
Boynu bükük duruyor umutlanmaz bebekler
Yeşil ufku gözlüyor Allah’tan çare bekler
Kurtarmaya bu dertten yok mudur bir bahçıvan?

Gözyaşıyla göl olmuş çitlerin dört köşesi
Sararmamış üzümler gitmiş narın neşesi
İnliyor en derinden lalesi menekşesi
Kurtarmaya bu dertten yok mudur bir bahçıvan?

Bulutlar küsüp gitmiş yağmur yuvasız kalmış
Yapraklar titremekte güneş uykuya dalmış
Bahçenin haşmetini acaba kimler çalmış
Kurtarmaya bu dertten yok mudur bir bahçıvan?