Bahçeyi bastılar Şiiri - Sergen Sayın

Bastı karanlıkta bir bölük zehir,
Gönül bahçeme çöktü binbir fikir.
Sustum, direndim, her akrebi silerken,
Arındı kalbim, yeniden güle döndü derken…

Bir an gökyüzü indi gönlüme,
Karanlık örüm ördü her bölüme.
Niyazla eğildim toprağın rengine,
Gizli sır döküldü secdeme.

Her akrep bir kelamdı, bir vesvese,
Kimi kindi, kimi şehvet, kimi heves.
Hepsini tanıdım bir bir özümde,
Kırıldım önce, sonra döndüm sözüme.

Zehirle geldiler, ben sabırla durdum,
Kendi içimde nice savaşlar kurdum.
Biri nefsimdi, biri kinimdi,
En büyüğü bendim.. onu da vurdum.

Bahçem şimdi sessiz, ama diri,
Toprağımda açıyor vefanın gülü.
Bir ırmak çağlıyor kalbimin içinden,
Hakk’a çıkan bir yol var artık dikenin içinden