Çiçeksiz bahçe kenarları
Tüyleri diken-diken olan
Silahlı insanlarla doluydu
Çiçeklerin ölümü anlaşılmalıydı
Ölüm ve ötesinden habersiz
Tepeden bakan aya sormalıydılar
Olan biten şey neydi
Onlar aya hiç çıkmamışlardı zaten
Aşağıya bakamayanların ürpertisiydi
Bu beceriksizlikleri
Üst-üste yığılmış ezik yığınlar
Merak içindeydiler
Baka-kalmışlardı göklere
Ay hiç kımıldamıyordu üstelik
Geceyi bekliyor olmalıydı
Pırıl-pırıl bir mehtap görseydi yeryüzü
Evet, nihayet hava karardı
Tüyleri diken-diken silahlı insanlar
Işıklara tutunmak için üşüşüverdiler
Silahları bırakıp
Aya çıkmak istiyorlardı çiçeksiz
Pırıltılara tutunup tırmanmaya başladılar
Ay bu yükü çekememiş
Çiçeksiz bahçeye düşüvermişti
Sonra ölüm ve ötesinin sırları anlaşıldı
Hal bu ki ay bunu aylar önce
Söylemek istemişti..
16.12.2021
Kayıt Tarihi : 18.12.2021 09:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
"Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın
Bu toprak, bir devrin battığı yerdir.
Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın
Bir vatan kalbinin attığı yerdir.
Bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda
Gördüğün bu tümsek Anadolu'nda,
İstiklal uğrunda, namus yolunda
Can veren Mehmed’in yattığı yerdir."
Necmettin Halil Onan'ın "Bir Yolcuya" başlıklı şiirinden ilk iki dörtlük...
Evet..
Bastığımız yer hiçte tekin değildir!
O tümsekten daha üstünü hedefleyen, dünyaya sığamayıp, uzaya bile sahip olmaya çalışanlara sesleniyor bir bakıma şiir...
Sanırım ay bile dayanamadı "nefsinin esiri" olanlara, o yüzden düştü demeye çalışıyor bu şiir de...
Tebrikler Bedri Bey..
Varolun şairim
TEŞEKKÜRLER
Çok güzel bir yorum yapmışsınız
okuyan gözlere teşekkürler
Var olunuz üstadım.
TÜM YORUMLAR (5)