Bahçevanlar Şiiri - Yılmaz Gül

Sevgi bağının has bahçevanları
Gülse de yüzleri dertlidir bağırları
Ab-ı hayat yok iken ellerinde
Gözyaşıyla yeşertir taze fidanları.

Gözle görülür, aşikârdır nesli için gayreti
Vuslatla bitirmektir bunca yıllık hasreti
Elden ele, dilden dile hatta gönülden gönüle,
Şimdiden kabul görmekte cân-ı gönülden daveti.

Emekleri çok rızkları az...
Bahtları kara… Kara değil; bembeyaz
Kışta gelmişlerse de onlar
Umutları yarınlarda aydınlık yaz.

Bir gülüş, bir selam en güzel hediyeleri
Cismen günümüzde uzanır geleceğe elleri
Ömrünce çabaları sürgün verir de
Vatanın bağrında açar rengârenk gülleri…