Bahçevan Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

''Kızlarıma''
Ben bir bahçevanım,elimde iki fidan.
Biri gül biri sümbül idi kollar içinde.
İkisini de çok sevdim ikisini de inan,
Anılası çiçekler diller içinde.

Her biri gitse uzak yerlere,
Özlemleri vurur,yalnız gönüllere.
Nasıl kızılmaz böyle kadere?
Hasretim kaldı yollar içinde.

Bir garip duygu şu gönlümdeki.
Çiçek açıp tohum verdiler mi ki?
Nasıldırlar şimdi,şimdi bilmem ki?
En güzeli benim gül,güller içinde.

Sümbülün kokusu içime işler.
Adını duysam bir sevinç başlar.
Üzer mi acep şu zalim kışlar?
Rengarenk görsem dallar içinde.

Gülüm sümbülüm hep böyle açsın.
Güzel kokuların bizlere saçsın.
Nice nice yıllar onlarla geçsin.
Bahçevanları gitmeden sallar içinde.