artık en son bahar ömrümün mevsiminde
sarardı yapraklarım çaresiz
bir sonraki aşka yetmiyecek gücüm
vur makası vur gitsin be bahçevan
hayat yeterinden uzun değilmi
sevilmeyen ağaç meyva verirmi
sen beni hiç sevmedinki ağlamaya değermi
titremesin ellerin sil gözlerini be bahçevan
sen yeşerttin benim dallarımı
sevginle büyüttün umutlarımı
ellerinle okşammadıktan sonra yapraklarımı
dök zehirini köklerime kurut gitsin be bahçevan
gülü solduran günler bana mı acısın
bırak kökünü salamayan ağaç budansın
bir garip sevgi sakarı diye adım anılsın
kes dibinden bahçevan bu konu burda kapansın
Kayıt Tarihi : 10.1.2008 06:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)