Bahçemin Gülü (Büyükbabam'a)

Doymadan toprak suya
Ağaçlar bahara
Ben sana
Aldı gitti ölüm seni
Zamansızca...

Daha güller bitmemişti bahçemizde
Suyunu yeni vermiştik ağaçların
Toprağın kurumasını beklemedin
Ve beklemedin büyümemi sen.
Gözyaşlarımı silerdin hatırlıyorum
Annem dövdüğünde beni teselli ederdin
Şapkanı takmak için
Kapıda beklerdim dönüşünü dört gözle
Birde getireceğin kırmızı erikleri.
Hatırlıyorum herşeyi

Yine bahçeye gidiyordun
Ben ise okula.
Fırlatıp çantamı takıldım peşine
Annem okula gönderdi döve döve
Döndüğümde ise
Sokağın girişinde bir kalabalık
İlk evde biri ölmüş
İlk evde bir ağıt
İlk ev öksüz şimdi
İlk ev yetim
İlk evde oturan sendin
Büyükbabam sen benim herşeyimden...

Doymadan toprak suya
Ağaçlar bahara
Ben sana
Aldı gitti ölüm seni
Zamansızca...