Bahçemdeki son gül, son şarkı, son ışık.
Sevginin ufuklarında kanat çırpan son duygu.
Son güzellik, sihirli davetlerle büyüyen son sarmaşık.
Ölümsüzlüğün aynasında parıldayan son tebessüm.
Son kahkaha, dağılan bir güneşin dayanılmaz aydınlığı.
Baharı saklayan göğüsler, bayıltan rayiha.
Yeşermesinde hüznün eriyip kaybolduğu son umut.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
