Bahçemdeki Son Gül Şiiri - Nurettin Özdemir

Bahçemdeki son gül, son şarkı, son ışık.
Sevginin ufuklarında kanat çırpan son duygu.
Son güzellik, sihirli davetlerle büyüyen son sarmaşık.
Ölümsüzlüğün aynasında parıldayan son tebessüm.
Son kahkaha, dağılan bir güneşin dayanılmaz aydınlığı.
Baharı saklayan göğüsler, bayıltan rayiha.
Yeşermesinde hüznün eriyip kaybolduğu son umut.

Bahçemdeki son gül.
Suların durgun maviliğinde açılan son gül.