Bahçemdeki Gülleri Şiiri - Avni Temiz

Ben büyük yangınları yüreğimde yaşadım
Yanan yanmıştır artık, karıştırma külleri
Halimden anlamazsın, sen sensiz yaşamadın
-Gözlerimden akarken kalbe aşkın selleri
-Sen varken neyleyeyim bahçemdeki gülleri

Sevda ektim gönlüme hasadı biçemedim
Zehir ettin bu aşkı bir yudum içemedim
Ne pusulardan geçtim, tek senden geçemedim
-Yandıkça yanıyorum karıştırıp külleri
-Sen diye kokluyorum bahçemdeki gülleri

Ya karakış yaşarım, ya güzdendir günlerim
Geçmişi unutamam, çalar her gün zillerim
Ve her ah çekişimde yüreğimden inlerim
-Bana acı veriyor ele balken dilleri
-Sen diye yokluyorum bahçemdeki gülleri

Sonbahar da yapraklar dökülürken dallardan
Gözlerde döker yaşı, farkı yoktur sellerden
Hangisini okşasam diken battı güllerden
-Dost olarak uzan da, tutuver şu elleri
-Sen olsan dikmezdim ki bahçemdeki gülleri

05.02.2013