Bahçemde Kara Yemiş Ağacı

Bahçemde kara yemiş ağacı
Dalarından kara yemiş damlıyor
İlkbaharda her yanını çiçek bürüdü
Şimdi mevvaya döndü alları

Yeşil taflan yaprakları
İçimi skaplıyor çocukluk anıları
Babam cebinde taşıdığı fidanı
Özenle dikti bahçemize
Sabah akşam iki kez
Günlerce suladı bir avuç toprağını

Benim çocukluğum
Bu ağacın dibinde geçti oğul
Biraz büyüsün serpilsin dalları
Ayancık kokuludur taflan yaprakları
Kırmızıdan siyaha olgunlaşır meyvası
Doğduğum toprakların en has ağacı
Gidip göremediğinde yuvanı
Sarılıp bedenine alırsın kokusunu

Benden hatıra olsun sana
Meyvaya döndükçe anarsın adımı
Unutma sakın ata toprağını
Söylersin kara yemiş şarkısını

‘’Ak yemiş kara yemiş
Dalları yere değmiş
Güvey namaz kılarken
Gelin tavuğu yemiş...’’

Turan Gökmenoğlu
Göztepe, 27 Mayıs 2007